ഓരോ പെണ്‍കുട്ടിയെ തിയേറ്ററിനു മുന്നില്‍ കാണുമ്പോഴും സത്യത്തില്‍ നെഞ്ചിലൊരു വേദനയാണ് ശല്യങ്ങള്‍ , അവര്‍ക്ക് വരാന്‍ കണ്ട നേരം …
അതുകൊണ്ടുതന്നെ പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട് ഈശ്വരാ ആയൊരു നിമിഷത്തേക്ക് ഗേള്‍ഫ്രണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്നു …
ജീവിതത്തില്‍ എന്തിനെങ്കിലും വേണ്ടി ആത്മാര്‍ഥമായി ദൈവത്തെ വിളിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ അത് സിനിമ കാണാന്‍ ക്യു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ് … ഒരു മണിക്കൂര്‍ സമയമോ ചിലപ്പോ റിലീസിംഗ് ദിവസമാണെങ്കില്‍ രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ സമയം വരെ ….. മുന്‍പിലത്തെ ഓരോ ചലനങ്ങളുടെ ഒപ്പവും ഹൃദയം പട പടാഎന്ന് മിടിക്കുന്നത്‌ കേള്‍ക്കാം … സിനിമ കാണുന്നെങ്കില്‍ അത് ക്യുവില്‍ നിന്ന് ടിക്കറ്റ് എടുത്തു വേണം എന്നാരോ പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട് …
ഡി എ സ്പി ( DSP ) പരീക്ഷക്കുപോലും ദൈവത്തെ വിളിച്ചിട്ടില്ല , കാരണം കിട്ടിയാല്‍ കിട്ടട്ടെ, പഠിച്ചിട്ടൊന്നുമല്ല ( DSP ) എഴുതാന്‍ പോകുന്നത് …അതിപ്പോ പോയാലും പിന്നെയും എഴുതാം … പക്ഷെ ക്യുവില്‍ നില്‍ക്കുന്നത് മണിക്കൂറുകള്‍ ചിലവഴിച്ചാണ് … അതുകൊണ്ടുതന്നെ നെഞ്ച് പിളര്‍ക്കുന്ന വേദനയോടെയും പ്രതീക്ഷയോടെയുമാണ് ഒരു സിനിമക്കുമുള്ള ക്യുവില്‍ കേറുക …
അതിനിടയില്‍ ചുണ്ടത്തു ചായവും , മൂക്കില്‍ വിരല്‍ വെച്ച് പോകുന്ന മണവുമായി , നല്ല ഭംഗിയുള്ള റാപ്പറുകള്‍ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞ ഏതൊ ചോക്കലെട്ടു പെട്ടിയെ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ ടിക്കറ്റ് കൊടുക്കുന്നതിനു പത്ത് നിമിഷം മുന്‍പ് കുറെ പെണ്‍കുട്ടികളും … ഓരോരുത്തര്‍ക്കും അന്ജ്ജോ ആരോ ടിക്കറ്റ് വരെ കൊടുക്കാന്‍ കുറെയവന്മാരും …. എപ്പോഴെങ്കിലും ഒരു ഗേള്‍ഫ്രണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്നു മനസ്സില്‍ തോന്നിയുട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ അതപ്പോള്‍ മാത്രം !!
അങ്ങനെ ഇന്നും പതിവുപോലെ മണിക്കൂറുകള്‍ക്കു മുന്‍പേ ക്യുവില്‍ സ്ഥാനം പിടിച്ചു കാത്തു നില്‍പ്പായി …ഉസ്താദ് ഹോട്ടെല്‍ … പതിവിലും തിരക്കുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും പ്രതീക്ഷക്കു വകയുണ്ട് … നഗര ഹൃദയത്തിലെ റെയില്‍പ്പാളങ്ങളുടെ സമീപത്തുള്ള ആ തിയേറ്റര്‍ ഒരിക്കലും ചതിച്ചിട്ടില്ല ..ധാരാളം സീറ്റുകള്‍ അതുകൊണ്ട് തന്നെ എഴുപതു രൂപയ്ക്കു ബ്ലാക്കിനു വന്ന ടിക്കറ്റ് ഒരു സങ്കോചവും കൂടാതെ നിരസിച്ചു കാത്തു നില്‍പ്പായി … ഓരോ നിമിഷം കഴിയുന്തോറും ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുന്നത് കേള്‍ക്കാം …അപ്പോഴാണത് ശ്രദ്ധിച്ചത് … തീരെ ചെറിയ ഒരു പയ്യന്‍ ക്യുവില്‍ കേറാനുള്ള ശ്രമം നടത്തുന്നതും , അവിടെ നില്‍ക്കുന്നവര്‍ തെറി വിളിക്കുന്നതും … പാവം , മനസിലോര്‍ത്തു …അവനെ വിളിച്ചു എനിക്ക് മുന്‍പേ നിര്‍ത്തി … ഒരു നല്ല കാര്യം ചെയ്ത സംതൃപ്തിയില്‍ മനസൊന്നു തണുത്തു ….
വെറും പത്ത് പേര്‍ കൂടെ … മിക്കവാറും മുന്‍ നിരയിലാകും സീറ്റ് .. ആഹ പോട്ടെ .. അങ്ങനെ മുന്നില്‍ നിന്നവര്‍ നാലായി ..അതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ ചെറിയ പയ്യനെ നോക്കി ..അവനൊരു നന്ദി പറയാമായിരുന്നു … പോട്ടെ കുട്ടിയല്ലേ ക്ഷമിച്ചേക്കാം ….
അതിനിടയില്‍ ഒരുത്തി വന്നു പുഞ്ചിരിയോടെ അഞ്ചു ടിക്കറ്റ് എന്ന് പറയുന്ന കേട്ടു.. നാശം !!!
അങ്ങനെ അവന്റെ ഊഴമെത്തി … അവനൊരു ടിക്കട്ടെ വേണ്ടിയിരുന്നെങ്കിലും നൂറു രൂപ കൊടുത്തു രണ്ടെണ്ണം വാങ്ങുന്നത് കണ്ടു … അടുത്തത് ഞാന്‍ … അവസാന ടിക്കറ്റ് …
എനിക്കും , തൊട്ടു പുറത്തു പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തു നില്‍ക്കുന്ന സുഹൃത്തിനും കൂടി രണ്ടു ടിക്കറ്റ് വാങ്ങാന്‍ നിന്നപ്പോള്‍ അവസാനം ബാക്കിയായത് ആ ഒരു ടിക്കറ്റ് …. മനസ് ഈയടുത്ത കാലത്തൊന്നും ഇത്രയതികം വേദനിച്ചിട്ടില്ല … എല്ലാ പ്രതീക്ഷയും പോയി …. എനിക്ക് നഷ്ട്ടപ്പെട്ടത്‌ ഒരു സിനിമ ടിക്കട്റ്റ് മാത്രമല്ല … ഒരു ദിവസം കൂടിയാണ് …ആ സിനിമ കാണുന്ന വരെ ഇനി ഓര്‍മ്മകള്‍ അലട്ടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും
…എല്ലാം സഹിക്കാം … എല്ലാം തകര്‍ന്ന മട്ടില്‍ വെളിയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ , കുറച്ചു മുന്‍പ് ഞാന്‍ സ്ഥാനം കൊടുത്ത കൊച്ചു പയ്യന്‍ നില്‍ക്കുന്നു നന്ദി പറയാനായിരിക്കും എന്നോര്‍ത്തു പക്ഷെ ..
ചേട്ടാ ഒരു ടിക്കട്റ്റ് ഉണ്ട് , ചെട്ടനായതുകൊണ്ട് എണ്‍പത് രൂപ മാത്രം
…അമ്പതിന്റെ ടിക്കട്റ്റ് അവനെനിക്ക് എമ്പതിനു തരാമെന്നു …വേണ്ടേ എന്ന മട്ടില്‍ നീങ്ങിയപ്പോള്‍ കൂടെ ഒരു ഉപദേശവും …
സ്വന്തം അച്ചനാണെങ്കിലും ഇടക്ക് ക്യുവില്‍ കേറാന്‍ അനുവാദം ചോദിച്ചാല്‍ പുറകിലെ നിര്‍ത്താവൂ ..
വേണം ..എനിക്കത് വേണം …ഞാന്‍ തന്നെ അത് കേള്‍ക്കണം … ഈശ്വരാ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഒരു ഗേള്‍ഫ്രണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ 🙁
സജിത്ത്
https://www.facebook.com/iamlikethisbloger
© 2012 – 2024, sajithph. All rights reserved.
Copyright secured by Digiprove © 2012 Sajith ph 
ha ha ha ninak agane thane venam..