രാത്രിക്കുമുണ്ട് സ്വപ്‌നങ്ങള്‍

 

 

 

 

 

രാത്രിക്കുമുണ്ട് കുറേ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
ഇരുളിലും നിസ്വര്തമാം സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
നിശയുടെ നിഷ്കളങ്കത പ്രതിഫലിക്കുന്ന സ്വപ്‌നങ്ങള്‍

യാമങ്ങളോരോന്നായ്   പൊഴിയുമ്പോ –
ലവള്‍തന്‍ ജീവനാളത്തിന്‍ ശക്തി പൊഴിയുന്നു
ഇരവിന്റെ  പുത്രിയാമാവള്‍
അലിഞ്ഞുചെര്‍ന്നോരാ നിലാവ്
മോഹമാം കുളിരുപോള്‍ പെയ്തിറങ്ങുന്നു –
എന്‍  നീറും മനസിലേക്ക്
സ്വയമലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നവളിന്നെന്‍
ജീവന്‍ സാന്ത്വനമായ്ത്തീരുന്നു
ഒരു നേര്‍ത്ത തേങ്ങലുമായവള്‍ ഒളിച്ചോരു
പകലിന്‍  ജനിയെയും
അവള്‍തന്‍ കുളിരെനെയും
ഓര്‍ക്കതെയല്ല ഞാനീ വിരഹാഗ്നിയില്‍

പക്ഷേയൊരു മാത്ര തേങ്ങുന്നുമ
വള്‍തന്‍  മ്രിതിയെയോര്‍ത്തു
ശപിക്കപ്പെട്ടുമീ മോഹങ്ങളേ
പേറുന്നവനും  ശപിക്കപ്പെടുമോ

 

കടപ്പാട്    🙂

സജിത്ത്   ,    https://www.facebook.com/iamlikethisbloger

 

 

 

 

 

© 2012, sajithph. All rights reserved.

Digiprove sealCopyright secured by Digiprove © 2012 Sajith ph
This entry was posted in കഥ/കവിത. Bookmark the permalink.